جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
Arguments under the bridge
هر کس که این ندارد حقا که آن ندار
Crumble into the curves of the boat
با هیچ کس نشانی زان دلستان ندیدم
burning embers peep, through pondering windows
یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد
experimental shrines witness to the fires
هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است
a transformation into an icon surreal
دردا که این معما شرح و بیان ندارد
physical anthology to architectural dreams
سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن
throbbing versatility that remains alive
ای ساروان فروکش کاین ره کران ندارد
introspective towers that recede inside
چنگ خمیده قامت می‌خواندت به عشرت
calligraphic curves on the slate colored sky
بشنو که پند پیران هیچت زیان ندارد
dusky iron clad lines, beautiful
ای دل طریق رندی از محتسب بیاموز
encounter a city that never lets up
مست است و در حق او کس این گمان ندارد
a resurrected skyline evokes survival
احوال گنج قارون کایام داد بر باد
inquisitive skyscrapers, desirously looming
در گوش دل فروخوان تا زر نهان ندارد
over the tides of an icy Michigan lake
گر خود رقیب شمع است اسرار از او بپوشان
herald each morning, hoping for spring
کان شوخ سربریده بند زبان ندارد
oaks reflect on the glistening waters
کس در جهان ندارد یک بنده همچو حافظ
dusky darkness stalls at the cloud gate
زیرا که چون تو شاهی کس در جهان ندارد
as the looming City settles the wind on itself
and lifts you home into the center of it’s heart
NaPoWriMo
A picture and a foreign language poem – dared to use a Hafez poem;Persian poetry that is a musical masterpiece and script that is a visual inspiration
Kashiana 